Na een flinke dosis minder gezonde stress een dag voor vertrek lag ik dan toch eindelijk op een oor om een uurtje of 0.35. Gelukkig wist ik al dat de wekker stond op 4.15 uur, dus dat wordt lachen dacht ik.
’s Morgens om 4 uur was ik ineens wakker, dus ik ben gelijk maar de mand uitgesprongen voor een lange dag. De trein had ik om 5.12u vanuit Uitgeest te pakken. Daar kon ik nog mooi met de lift omhoog naar het perron. Bij Amsterdam moest ik eerst een trap af naar beneden waarbij ik door een NS medewerker even werd geholpen. Daarna dacht ik slim te zijn door de roltrap omhoog te pakken. Een tip: Probeer nooit met een racefiets + bobyak (karretje) een roltrap de baas te zijn. Ik lag dus volledig in de kreukels onder de fiets die gelanceerd was. Gelukkig ging ik verder vanzelf naar boven en kreeg ik de boel bij de uitgang van de roltrap weer in balans.
In de trein naar Maastricht leek alles briljant te gaan, tot ik door de conducteur op de hoogte werd gesteld dat ik niet met een fiets in de trein mocht zitten tijdens de spits. Echt… Er zat drie man in die hele trein… Verder wees ze me erop dat ik in het verkeerde treinstel zat. Ik zat in de achterste wagon en alleen het voorste gedeelte ging naar Maastricht. Ik dus bij de halte erna hals over kop naar het eerste gedeelte en hoorde het fluitje al gaan terwijl ik aanstalte maakte de trein in te gaan. Bij het inladen van de fiets bleef de bobyak nog half buiten klem zitten tussen de sluitende deuren. We hadden het in ieder geval weer gehaald.
Om 8.35 uur kon ik dan eindelijk vertrekken vanuit Maastricht. Het was gelukkig net droog toen ik van start ging. Het fietsen viel redelijk zwaar. Je hebt een flink aantal lichte verzetten op je toerfiets normaal, maar op een racefiets met twee blaadjes voor is dat toch aanzienlijk minder. Normaal geen probleem, maar om te toeren met een karretje eigenlijk te zwaar. Het afdalen was in het begin een beetje wennen, maar ging al snel sneller. Rond de middag bij Spa lekker een steak gegeten. Ik dacht dat ik met ‘pate’ een pasta had besteld, maar ja… Dit was ook erg lekker. Deze dag tot 17.30 uur op de fiets gezeten met een totale afstand op de teller van 136km. De planning was gemiddeld 110 per dag, dus dat was een goed begin. De camping, Moulin de Bistain (even voorbij Rettigny), was top. Hier spraken ze gewoon oer en oer Hollands, dus ik kreeg netjes wat ik verwachtte: een spagetti bolagnese. Om 9.30 uur lag ik bijna op twee oren aangezien ik wel wat slaapuurtjes kon gebruiken. Voetnoot van deze dag is dat die malle Belgische tuinkabouters genaamd Plop hier wel een hoop op posters hangt met de tekst erbij: Jawel…PLOP! Aan z’n neus te zien plopt hij iets teveel flessen kabouterbier open…