Kort samengevat zijn we vandaag in vals plat naar 1250 m hoogte geklommen om te genieten van een heerlijk kopje turkse thee en met een snelle afdaling in het leuke historische Kastamonu aan te komen. Nadat we de industrie van Karabuk al vroeg hadden verlaten zaten we om half negen aan het ontbijt met uitzicht op de rivier. Dit ontbijt was fantastisch, vers gebakken brood, drie soorten kaas, olijven, honing, jam, olijven, tomaten, komkommer en een eitje. Voor toekomstige Turkije toeristen is Turkse kahlvesi een echte aanrader.
Met een goede bodem gingen we weer verder met onze beklimming. Richard’s ketting loopt vandaag echter iets minder soepel in verband met de eerder opgelopen buikgriep. Maar met een paar extra pit-stops kan hij rustig door blijven trappen. Terwijl we de rivier stroomopwaarts volgen en de toeterende auto’s blijven begroeten, blijkt de weg na onze middagpauze iets meer vals plat te worden. We bereiken na een stevige klim vol blijdschap de 1000 m grens. Echter na elke korte afdaling volgt een volgende klim en in verband met het glooiende landschap, blijft het lang onduidelijk wanneer we het hoogste punt bereikt hebben. Al zwaaiend nodigt een vriendelijke turk ons voor een kop thee uit boven op een berg. Thijs wil deze welkome stop niet afslaan en start de achtervolging op Richard, die de afdaling al was gestart. Samen rijden we terug en zien we de beste man met een draagbaar fornuis thee zetten. Met houtje touwtje engels raken we onder het genot van Turkse lekkernijen in gesprek. De zon gaat echter op tijd onder dus hop weer op de fiets. Na een laatste korte klim dalen we in sneltreinvaart naar de gezellige ottomaanse stad Kastamonu.