Hello Greece!
Vanmorgen zijn we met de boot in Igoumenitsa aangekomen na een voorspoedige overtocht met de boot vanuit Ancona. Amaj! Wat hebben we er een zin in als we het Griekse landschap zien. Als we de hoogtekaart bekijken voor de komende dagen en de beschrijving van het eerste deel van de route gaat het waarschijnlijk het zwaarste, maar ook het mooiste gedeelte van onze reis worden.
Even een korte samenvatting van de afgelopen dagen…
Woensdagochtend zijn we naar Venetië gegaan. Op zich leuk om een keer te zien, maar spectaculair is anders. ’s Middags nog een klein stukje van ongeveer 55km gefietst naar Chiorgio. Hier zaten we op een mooie camping aan de Adriatische kust naast een neef van ‘De Kneet’. Halverwege deze etappe was Richard nog een boutje verloren, dus zat de hele bagagedrager los. Met wat kunst en vliegwerk toch de eindbestemming weten te halen, waar vlak bij de camping een fietsenmaker zat.
Donderdag was het mooi weer. Om te beginnen was Thijs nu de pisang om weer naar de fietsenmaker te gaan. Een probleem met de achteras was gelukkig snel verholpen en rond een uur of 10 konden we van start gaan. Het begin was goed te doen door onder andere de Po delta. ’s Middags was een hoop ellende met drukke wegen en als hoogtepunt Richard die even een bordje snelweg gemist had… We hebben het in ieder geval allemaal overleefd. ’s Avonds vanwege de duisternis 15km voor Rimini een camping gevonden met 155km op de teller.
Vrijdag moesten we er dus weer vroeg uit. We hadden vandaag een boot te halen en om 6.15u stond de wekker. Eerst door de drukke plaatsen als Rimini en later een prachtig stuk heuvelachtige Adriatische kust. Daarna nog even matig koersen en om 14uur waren we in Ancona met 130km op de teller. De hele dag was het bewolkt, maar redelijk droog. Net in Ancona aangekomen begon het weer is te plenzen. Snel even de tickets geboekt en hoppa! de boot op.
De boottocht was rustig. Weinig te beleven, dus toch maar op tijd weer het mandje in.
Nu dus Griekenland. Eerst zo een paar schoenen voor Richard kopen, want er is een schoen spoorloos verdwenen. Daarna weer een klein stukje hobbelen. Gelukkig hebben we het weer meegenomen en is het in Griekenland ook koud met wolken. 🙂
Groeten van de KettingKrakers
Huh een schoen kwijt?.. Dat is toch niks voor jou Rich….. Lydia zegt van de bank dat ze trots is op jullie beiden! Nou ik ook toch wel!… ; )