Categorie: Bakoe 2019

Na allebei enorm beroerd te hebben geslapen, moeten we even op gang komen vandaag. De regen en onweer van afgelopen avond heeft weer plaats gemaakt voor een strak blauwe lucht. Vandaag is het veel afdalen, maar we beginnen met een flink lange klim. Aangezien we op bijna geen klimwerk rekenen is het met ruim 1000 hm toch nog aardig werken. We raken nog aan de praat met wat rondtrekkende mtb locals die aangeven dat we precies de juiste route hebben gepland voor noord Georgië later, dus dat stelt ons weer een beetje gerust.

Na een lange afdaling komen we aan in Tbilisi waar we over de Bridge of Peace naar de Samebakathedraal gaan.

Daarna is het door de drukte van de stad heen vooral veel busjes ontwijken. In een winkelcentrum kopen we nog een nieuwe telefoon voor Thijs aangezien de oude het loodje heeft gelegd. Even later lunchen we bij een klein tentje als het net begint te regenen. We hebben mazzel, want er komen net twee gevulde broden uit de oven. Thijs bestelt ze gelijk en het is een grote verrassing wat er in zit. De kaas met ei vulling smaakt fantastisch. Voor nog geen 2 euro hebben we geluncht met twee drankjes erbij.

Daarna het laatste stukje met flinke regen, onweer in de verte en stevige windvlagen tegen. Nog even een klein stukje snelweg toe en daarna rustig naar Mtskheta. We hebben een prima hotel waar we na een cultureel uitstapje ook nog Dylan Groenewegen etappe 7 in de Tour zien winnen.

’s Morgens om 6.30u staat de wekker en we springen gelijk ons bed uit. Even na 7 uur zitten we op de fiets. Vanuit Akhalkalaki volgen we een langzaam stijgende weg naar Ninotsminda waar we afslaan richting Tbilisi. In het dorp horen we bij de inkopen van de groenteboer dat de weg naar Tsalka only down is. Dat is een flinke meevaller! Na afscheid met een ‘ciao bambino!’ van de groenteboer slaan we de weg in. Na 50 meter staat er echter een groot bord dat de pas open is. Een kilometer loopt het naar beneden en daarna is het only up. De omgeving is erg kaal geworden. De temperatuur is voor het fietsen erg aangenaam vandaag na de 30 a 35 graden van de afgelopen twee dagen. Met een fantastisch uitzicht op een meer eten we onze lunch.

 

Na de lunch klimmen we door naar de pas. De GPS van Richard heeft veel moeite om signaal te vangen, maar gelukkig heeft Thijs nog de good old map mee waar we altijd op kunnen bouwen. Boven op de pas rijden we door de dikke wolken en is het met 12 graden lekker fris. De helmen gaan op en de verlichting aan. We dalen af en rijden naar Tsalka waar onze stop gepland staat. We besluiten echter nog 40 kilometer door te rijden naar een volgende plaats waar we hopen op een hotel. Na een lange klim, een flinke afdaling en nog een steil klimmetje over 6 km komen we aan in Manglisi waar gelukkig één hotel is. We genieten van een koude douche en eten wat in het dorp. Na ons voorgerecht duurt het erg lang voor we ons hoofdgerecht krijgen. Het zou 30 minuten duren, maar andere gasten waarschuwden dat het een Georgisch half uur zou zijn. Na anderhalf uur toch maar eens informeren en we kregen de rekening voorgeschoteld. Blijkbaar vergeten ofzo. Het brood, de kaas en een flinke salade was ook al redelijk wat, dus we laten het er maar bij. Er rijden hier enorm veel import auto’s rond. Ook veel busjes met Duitse of Nederlandse reklame er op. Vanaf het balkon van ons hotel ziet Thijs net een busje langs rijden van timmerbedrijf Jan Verhoeven.

Na het klokje rond te hebben geslapen vertrekken we goed uitgerust voor dag 2. We verwachten lekker weer asfalt te kunnen rijden, maar de eerste 17 km is de weg enorm slecht. We dalen deze 17 km 1000hm in een uur tijd. Daarna krijgen we gelukkig een goede weg. In Achaltsache treffen we een mooie Bazaar waar we inkopen doen voor de lunch. Bij inspectie van de fietstas blijkt de pot pindakaas te zijn ontploft. Na 5 minuten puin ruimen beginnen we aan de lunch. Een klein stukje verder ziet Thijs een bord met fietspad naar de plaats waar we naar toe moeten. De weg ziet er goed uit en we besluiten deze alternatieve route te nemen. Na een kleine 10 kilometer loopt het vlakke fietspad rechtdoor terwijl wij naar links moeten. Dat resulteert in een stuk off-road rijden en hééél vééél extra klimmen. We worden wel beloont met de mooiste uitzichten. De natuur is heel afwisselend vandaag. Van groen tot gort droog. We besluiten ons uitstapje naar Vardzia over te slaan en rijden door naar Akhalkalaki. Dat loopt echter nog lang geleidelijk om hoog en vraagt nog de nodige energie. Flink vermoeid komen we aan op onze bestemming waar we een hotel vinden.

Om 4 uur ’s morgens landen we op Batumi Airport. We hebben de hele nacht niet geslapen, maar staan toch nog redelijk fris onze fiets in elkaar te sleutelen. Om 5 uur als de fietsen net in elkaar zitten zien we dat het begint te schemeren buiten. We gaan dus gelijk van start voor onze mooie tocht van Batumi naar Bakoe. Na een paar kilometer moet Richard even een inspectie doen aan zijn fiets aangezien er iets aanloopt. Het blijken de remblokken te zijn die aanlopen tegen de schijfrem. Door de vlucht zit er een slinger in de schijf. We besluiten gewoon door te rijden en de remblokken in te laten slijten. In Batumi worden we verschillende keren door zwerfhonden achterna gezeten en we zijn dan ook blij wanneer we Batumi achter ons laten. Na een kilometer of 40 is het pas 8 uur en gaan we lekker ontbijten bij een klein restaurantje. We krijgen vorstelijk te eten en voelen ons gelijk en stuk beter. Onderweg komen we heel veel wijnboerderijen en bijenkorfen tegen. De lokale specialiteiten. Na een korte break op zo’n 50 km verandert het wegdek van asfalt naar stenen. Daarnaast gaat alles ook nog meer omhoog. Vooral de laatste 20 kilometers zijn loodzwaar, maar we zijn de hele dag getrakteerd op fantastische uitzichten.

Nog twee dagen en dan is het eindelijk tijd voor een vervolg voor de reis naar het oosten. 2008 reden we van De Bazaar in Beverwijk naar De Bazaar in Istanbul en waren de KettingKrakers geboren. 2015 reden we van Istanbul langs de Zwarte Zee naar Batumi, Georgië. Dit jaar rijden we in 10 etappes van Batumi naar Bakoe.

We hebben dit keer een iets ander concept. Er is wat meer gepland van dag tot dag en door de zwaarte van de reis kiezen we ervoor om geen tent en pannen mee te nemen. We moeten in 10 dagen 1250km afleggen en 15.000hm bedwingen. Daarnaast zijn de vooruitzichten qua temperatuur ook niet misselijk, dus afzien gaan we zeker. Beter om dan goed uit te kunnen rusten in een bed onderweg en niet zelf nog eens te hoeven koken.

Qua rust begint het goed. We vertrekken maandag 8 juli om 12.00 ’s middags vanaf Schiphol en we landen na een tussenstop van 8 uur op Minsk uiteindelijk om 1.50 uur ’s morgens of ehh ’s nachts op Batumi. We krijgen dan gelijk een super zware etappe voor onze kiezen, dus heel er benieuwd hoe ons dat zal vergaan.

We hebben er in elk geval fantastisch veel zin in en kijken uit naar al het moois wat we mee gaan maken.