Midden in de nacht schrikt Richard wakker. In de verte hoort hij het onweren en ziet door het gaas van de tent de bliksemaders al door de lucht heen schieten. Hij denkt dat het regent en wekt Thijs om de tent dicht te maken. Het blijkt helemaal nog niet te regenen, maar dat verandert al snel. Even later begint het hard te regenen en te waaien. Even later is met een enorm felle flits de hele tent verlicht, gevolgd door een oorverdovend geknetter. De Kettingkrakers zijn normaal niet zo bang voor een onweersbuitje, maar doen het nu toch wel even in hun broek. De onweer verplaatst zich daarna langzaam verder.
Vandaag gaat het eerste deel van ons pad over een alternatieve route. Het is weliswaar over een bospad en er staat uitdrukkelijk bij de route vermeld deze te mijden na regenval, maar we zijn wel wat gewend en beginnen moedig aan het bospad. Het is glibberen en glijden op sommige stukken. Thijs zijn spatbord staat wat te dicht op zijn wiel waardoor hij een paar keer met een stok de overtollige kleiresten moet verwijderen. Over een traject van 5km doen we drie kwartier. Na een hoop geploeter komen we uiteindelijk boven op de berg en zien we in de verte een klooster opdoemen, waar onze route langs gaat. Bij het klooster komt er een monnik naar ons toe die ons aanbied om een dag in het klooster te blijven voor een douche en bezinning. We bedanken, maar even later nodigt de monnik ons uit om binnen lekker wat te komen eten. Dat kunnen we natuurlijk niet afslaan. Even later zitten we aan een grote schaal met zelfgemaakte koekjes en cake, aangevuld met een volle kan met warme melk. Daarna krijgen we een overheerlijk ontbijt voorgezet met gebakken eitjes, kaas, tomaat en brood. We laten het ons smaken. Op de achtergrond klinkt rustgevende kerkmuziek. De monnik geeft ons rijkelijk tijd om rustig alles tot ons te laten komen en uiteindelijk anderhalf uur later pakken we weer de fiets. We verwachten nog een lang zwaar vervolg van het modderpad. Bij vertrek zien we na een paar meter fietsen een grote asfaltvlakte. Een landingsplaats voor de helikopter? Nog een paar meter verder zien we een gloednieuwe brede asfaltweg die ons een comfortabel vervolg van de afdaling bezorgt. Een stuk verder slaan we af voor een nieuwe lange klim. Daarna afdalen en er volgt een lange kaarsrechte asfaltweg waar we met een lichte wind in de rug snelheden van rond de 38 meten. De kilometers vliegen om onze oren en al snel zijn we in Barlat waar we bij een hotel wat eten. Vlak buiten de stad willen we een pension pakken, maar dit blijkt een stoffig oud stinkhok te zijn. Hoe erg we ook naar een bed en een douche uitkijken, dan nog maar een nachtje wildkamperen. We vinden wederom een prachtige spot acht kilometer buiten de grote stad. We hebben al goed gegeten, dus na een douche van Spa Rood luieren we wat en genieten weer van ons uitzicht. Als de zon onder gaat zetten we onze tent op en slapen we voor het eerst een avond in onze slaapzak. We liggen wel een beetje schuin, dus in de nacht moeten we af en toe weer even naar boven kruipen.
Wat een geweldig verhaal! Mijn favoriet tot zover! Ook al heb ik ook ontzettend van je andere verhalen genoten hoor, zeker weten. Geniet er nog lekker van en blijf goed op elkaar passen. Dikke kus!